Walki o Wyspy Admiralicji

Walki o Wyspy Admiralicji

II wojna światowa, wojna na Pacyfiku
Pierwsza fala desantu na Los Negros: żołnierze kompanii G
Czas	29 lutego – 18 maja 1944
Miejsce	wyspy Los Negros i Manus w archipelagu Wysp Admiralicji na Pacyfiku
Terytorium	Wyspy Admiralicji
Przyczyna	konieczność zdobycia lotnisk dla dalszej ofensywy przeciw Japonii
Wynik	zwycięstwo Stanów Zjednoczonych
Strony konfliktu
Japonia  Stany Zjednoczone
Dowódcy
Hitoshi Imamura Yoshio Ezaki † Douglas MacArthur William C. Chase
Siły
ok. 4 tys. żołnierzy ok. 35 tys. żołnierzy
Straty
3280 zabitych, 75 jeńców 326 zabitych, 4 zaginionych, 1189 rannych
Położenie na mapie Oceanii miejsce bitwy
2°02′00″S 147°16′30″E/-2,033333 147,275000
Multimedia w Wikimedia Commons

Walki o Wyspy Admiralicji (Operacja Brewer w ramach operacji Cartwheel) – ciąg starć zbrojnych toczonych podczas walk na Nowej Gwinei w trakcie II wojny światowej, w wyniku których 1 Dywizja Kawalerii US Army zdobyła okupowany przez Japończyków archipelag Admiralicji.

Polegając na informacjach rozpoznania lotniczego donoszącego, że na wyspach nie da się zauważyć żadnych śladów działalności nieprzyjaciela, z czego wynikałoby, że wyspy zostały przez Japończyków opuszczone, generał Douglas MacArthur polecił natychmiast przeprowadzić lądowanie zwiadowcze. Działania zostały podjęte 29 lutego 1944, kiedy pierwszy oddział amerykański wylądował na wyspie Los Negros, trzeciej co do wielkości w archipelagu. Wykorzystując niewielką, oddaloną plażę, gdzie Japończycy nie mogli spodziewać się desantu, zespół uderzeniowy osiągnął taktyczny sukces przez zaskoczenie, ale jednocześnie przekonał się, że wyspa nie została przez Japończyków opuszczona. Pierwsze potyczki przekształciły się w ciąg zaciętych bitew. Dzięki przewadze w powietrzu i na morzu walki o Wyspy Admiralicji ostatecznie wygrali Amerykanie, ale boje (wraz z akcją oczyszczającą) toczyły się aż do 18 maja i przyniosły im znaczne straty.

Alianckie zwycięstwo doprowadziło do całkowitego odcięcia od sił głównych japońskiej bazy w Rabaulu, która była głównym celem działań ofensywnych w 1942 i 1943 roku. Po zdobyciu Wysp Admiralicji stworzono tam wielką bazę lotniczą i morską, która okazała się niezwykle przydatną dla prowadzenia dalszych działań na Pacyfiku w wojnie przeciw Japonii, a w pierwszej mierze lądowania na Filipinach.